ในสหรัฐอเมริกามีป้ายโฆษณามากขึ้นเรื่อย ๆ พร้อมข้อความที่เตือนถึงอันตรายของวัคซีนไม่ว่าวิทยาศาสตร์จะพูดเสียงดังและชัดเจนมากเพียงใด: วัคซีนมีความปลอดภัยอย่างยิ่ง
นักวิจัยที่ศึกษาความเชื่อเกี่ยวกับวัคซีนต่อต้านพบว่ามีสาเหตุหลายประการไม่ใช่แค่เรื่องศาสนาหรือการเมืองทำไมผู้ปกครองบางคนปฏิเสธที่จะให้วัคซีนแก่ลูก
ในฐานะผู้เชี่ยวชาญด้านจริยธรรมทางชีวภาพที่ตรวจสอบ ผลกระทบของค่านิยมทางสังคมในการแพทย์ฉันคิดว่าการตัดสินใจเหล่านี้ไม่อาจปฏิเสธได้ ด้านล่างฉันเขียนเหตุผลสามข้อที่ดี
1. ขาดการมีส่วนร่วมในสิ่งที่ดี
ตัวอย่างเช่นถนนน้ำดื่มหรือการศึกษาสากลเป็นสินค้าสาธารณะที่เป็นประโยชน์ต่อพวกเราทุกคน สาธารณสุข (สุขภาพของประชาชนทั่วไปอันเป็นผลมาจากกฎหมายและแนวทางปฏิบัติทางสังคม) มันเป็นส่วนหนึ่งของหมวดหมู่นี้.
ผู้เชี่ยวชาญด้านจริยธรรมหลายคนคิดว่าไม่ยุติธรรมที่จะใช้ประโยชน์จากสินทรัพย์ดังกล่าวโดยไม่ได้มีส่วนร่วมในการมีส่วนร่วมในระบบ
ในทารกและอื่น ๆ คุณยังมีข้อสงสัยอยู่ไหม? วัคซีนช่วยชีวิตคนได้สองถึงสามล้านชีวิตในแต่ละปีปีของการวิจัยที่มีหลายแสนคดีแสดงให้เราเห็นว่าวัคซีนปลอดภัยและมีประสิทธิภาพ หนึ่งในเหตุผลที่ว่าทำไมพวกเขาถึงมีประสิทธิภาพ (จนถึงจุดที่โรคบางโรคถูกกำจัดให้หมดไป) คือสิ่งที่นักวิทยาศาสตร์เรียกว่า "ภูมิคุ้มกันส่วนรวม"
ความหมายคือเมื่อมีเปอร์เซ็นต์ของประชากรที่รอดพ้นจากโรคด้วยโปรแกรมสาธารณสุข การป้องกันทั่วไปสำหรับประชากรทั้งหมด. แม้ว่าประชากรส่วนหนึ่งจะล้มป่วยลง แต่โรคก็ไม่สามารถแพร่กระจายได้อย่างควบคุมไม่ได้
ผู้ที่ปฏิเสธวัคซีนตระหนักว่าลูก ๆ ของพวกเขาจะได้รับประโยชน์จากการปกป้องภูมิคุ้มกันส่วนรวม แต่ก็ไม่ยุติธรรม ถ้าทุกคนทำในลักษณะเดียวกันภูมิต้านทานส่วนรวมก็จะหายไปในความเป็นจริงมันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในรัฐแคลิฟอร์เนียซึ่งโรคหัดได้กลับมาเนื่องจากการตัดสินใจของผู้ปกครองหลายคนที่จะไม่ให้วัคซีนเด็ก
ผู้ปกครองเหล่านี้ไม่เพียง แต่ล้มเหลวในการทำหน้าที่ของพวกเขาให้มีส่วนร่วมในความดีร่วมกัน แต่พวกเขายิ่งทำให้แย่ลงอย่างแข็งขัน ทำร้ายคนอื่น และสมมติว่ามีค่าใช้จ่ายต่อเศรษฐกิจหลายล้านดอลลาร์
2. ผลกระทบของการตัดสินใจด้านสุขภาพที่มีความเสี่ยงมากที่สุด
ไวรัสไม่ส่งผลกระทบต่อทุกคนในลักษณะเดียวกัน หลายครั้งมันเป็นผู้สูงอายุเด็กและคนที่มีระบบภูมิคุ้มกันอ่อนแอ พวกเขามีความเสี่ยงมากขึ้น ของการได้รับผลกระทบ
ในครอบครัวของฉันเจสันพี่ชายของฉันมักจะต้องไปโรงพยาบาลอย่างเร่งด่วนเพราะเขาเคยติดเชื้อง่าย นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมทุกครั้งที่มีการเยี่ยมบ้านเราต้องถามแขกของเราว่าพวกเขามีเชื้อหรือไม่
หลายครั้งที่ผู้คนไม่ได้บอกความจริงกับเรา: บางคนบอกว่ามันเป็นเพียง "โรคภูมิแพ้" และคนอื่น ๆ ก็ขุ่นเคืองกับคำถามโดยตรง พี่ชายของฉันลงเอยด้วยการได้รับเชื้อโรคบางอย่างและมากกว่าหนึ่งครั้งในชีวิตของเขาตกอยู่ในอันตรายเพราะขาดการเอาใจใส่กับสุขภาพของเขา
ในทารกและอื่น ๆ การเคลื่อนไหวต่อต้านวัคซีนซึ่งเป็นหนึ่งในความเสี่ยงด้านสุขภาพที่สำคัญสำหรับชาวยุโรปตามรายงานขององค์การอนามัยโลกผู้เชี่ยวชาญด้านจริยธรรมได้ให้การสนับสนุนมานาน การป้องกันพิเศษของผู้ที่อ่อนแอที่สุด และเราจะต้องตระหนักถึงผลกระทบของการตัดสินใจด้านสุขภาพที่มีต่อคนอื่น ๆ โดยเฉพาะกับคนที่อ่อนแอที่สุด
3. สุขภาพเป็นสิ่งที่ดีทั่วไป
นักปรัชญาทางการเมืองอย่างจอห์นดิวอี้แย้งว่าสถาบันสาธารณะในระบอบประชาธิปไตยถูกบังคับให้ต้องพึ่งพาหลักฐานและข้อเท็จจริงทางวิทยาศาสตร์ ผู้คนอาจมีความเชื่อส่วนตัว แต่มีความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้เช่นความจริงที่ว่าโลกกลมและโคจรรอบดวงอาทิตย์
พฤติกรรมต่อต้านวิทยาศาสตร์เป็นสิ่งที่อันตรายเพราะมันทำให้ความสามารถของเราในการตัดสินใจร่วมกันเป็นสังคมไม่ว่าในด้านการศึกษาโครงสร้างพื้นฐานหรือสุขภาพ ตัวอย่างเช่นหากหลายคนรู้สึกว่าฉันทามติทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเป็นเพียง "ความคิดเห็น" มันจะส่งผลกระทบต่อความสามารถของเราในการตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดที่เกิดขึ้นแล้ว ในทำนองเดียวกันการรักษาวิทยาศาสตร์ที่อยู่เบื้องหลังวัคซีนในฐานะ "ความคิดเห็น" ส่งผลกระทบต่อพวกเราทุกคนในทางลบ
โดยคำนึงถึงหลักฐานทางวิทยาศาสตร์จำนวนมากที่แสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพความปลอดภัยและความสำคัญของวัคซีนประชาชนจำเป็นต้องปกป้องการฉีดวัคซีนและสนับสนุนให้คนอื่น ๆ ทำเช่นเดียวกันที่ฐานของการศึกษาแต่ละครั้งเราพบความจริงที่เรียบง่าย แต่ทรงพลัง: สุขภาพเป็นเรื่องปกติ ภาระหน้าที่ทางจริยธรรมที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพไม่ได้ จำกัด อยู่ที่สิ่งที่เราทำในบ้านของเรา ใครก็ตามที่คิดว่านี่เป็นสิ่งที่ผิดอย่างมากในระดับเชิงประจักษ์และตำแหน่งของเขาจะไม่สามารถแก้ไขได้ในระดับจริยธรรม
ผู้เขียน: Joel Michael Reynolds. ผู้ช่วยศาสตราจารย์วิชาปรัชญามหาวิทยาลัยแมสซาชูเซตส์โลเวลล์
บทความนี้ได้รับการเผยแพร่ใน The Conversation คุณสามารถอ่านบทความต้นฉบับได้ที่นี่
แปลโดย Silvestre Urbón
