ในการศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้เราได้ทำการค้นคว้าการเขียนเชิงกระจกในเด็กอายุ 4-6 ปี คำนี้ใช้เมื่อตัวอักษร (ตัวเลขและตัวอักษรตัวพิมพ์ใหญ่) มันกลับด้าน แต่ถูกต้องเหมือนเมื่อสะท้อนในกระจก.
ในกรณีของการเขียนแบบปกติกระจกควรวางไปทางขวาหรือซ้ายตั้งฉากกับระนาบแนวนอนของการเขียน อาจมีกรณีของการเขียนในกระจกแนวตั้งซึ่งสามารถมองเห็นได้อย่างถูกต้องเฉพาะเมื่อเราดูอักขระในกระจกที่อยู่ด้านล่างหรือด้านบน
ในตอนแรกเราอาจคิดว่าเด็ก ๆ ที่มักจะนั่งเผชิญหน้ากันในเรือนเพาะชำมักจะลงทุนกับตัวละครเพราะพวกเขาเห็นพวกเขาอยู่ในยกของเด็กข้างหน้าพวกเขา อย่างไรก็ตามนี่ไม่ใช่กรณีเพราะถ้าเป็นเช่นนั้นเด็ก ๆ จะเขียนตัวอักษรแบบกลับด้าน: ทั้งแนวนอนและแนวตั้ง (ดูรูปที่ 1)
รูปที่ 1: ตัวเลขแบบฝรั่งเศสเขียนในมิเรอร์ (ยกเว้น 0 และ 8) ที่ได้รับมอบหมายจากผู้เขียน
ในทารกและอื่น ๆ ลูกชายของฉันมีลายมือไม่ดี: สิ่งที่สามารถอยู่ข้างหลังและวิธีการปรับปรุงต้นกำเนิดของการเขียนกระจก (โดยเฉพาะอย่างยิ่งน่าแปลกใจเมื่อตัวอักษรอยู่ในตัวเอียงและดังนั้นจึงร่วมกันเช่นในกรณีของJoséphineในรูปที่ 2) ได้รับ ความลึกลับมาเป็นเวลานานแต่มันอาจเป็นเรื่องที่น่าละอายเล็กน้อยเพราะเด็ก ๆ ทำซ้ำวิธีการเขียนที่พวกเขาไม่เคยเห็นมาก่อนและไม่เคยเรียนรู้มาก่อน
นักภาษาศาสตร์ชาวอเมริกันชื่อชัมสกีใช้ความคิดที่ว่าเด็ก ๆ ผลิตวลีที่พวกเขาไม่เคยได้ยิน (หรืออ่านแน่นอน) เพื่อสนับสนุนแนวคิดที่ว่าภาษานั้นมีมา แต่กำเนิด ในทางตรงกันข้ามเรามาดูกันว่าการเขียนตัวอักษรกระจกแนวนอนของตัวละครมีอย่างไร คำอธิบายทางวัฒนธรรม ภายในข้อ จำกัด ที่กำหนดโดยการประมวลผลของสมอง
กระจกเขียนชื่อของเขาโดยเด็กถนัดมือขวาสองคนในห้าปีกับห้าเดือนและห้าปีและเจ็ดเดือน (โดยธรรมชาติ แต่อยู่ภายใต้ข้อ จำกัด เชิงพื้นที่บางอย่าง) ที่ได้รับมอบหมายจากผู้เขียน
การเขียนกระจกเข้ามาในโลกของการวิจัยหลังจากบทความโดยนักประสาทวิทยาชาวเยอรมัน Alfred Buchwald ในปี 1878 (ในภาษาเยอรมันการเขียนกระจกเรียกว่า Spiegelschrift) แต่ในช่วง 125 ปีที่ผ่านมาคำอธิบายสำหรับปรากฏการณ์นี้ไม่เพียง แต่ไม่เพียงพอ แต่ยังมักจะผิดพลาด
หนึ่งในเหตุผลหลักสำหรับความล้มเหลวของคำอธิบายก็คือมักจะมี "ผู้กระทำผิด": เขียนด้วยมือซ้ายของคุณ. เป็นเวลานานมาแล้ววาทกรรมที่โดดเด่นนี้ได้รับการสนับสนุนจากการสังเกตของเด็กถนัดซ้ายที่เขียนตัวละครชื่อของพวกเขาหรือแม้แต่คำและวลีทั้งหมดย้อนหลัง ดังนั้นตลอดศตวรรษที่ยี่สิบวารสารวิทยาศาสตร์ได้ตีพิมพ์ตัวอย่างของการเขียนกระจกที่ผลิตโดยเด็กถนัดซ้าย แม้วันนี้การถนัดมือซ้ายมักเป็นคำอธิบายที่โปรดปรานของครูเมื่อเด็กเขียนย้อนหลัง
องค์ประกอบของสมองและพฤติกรรม
คำอธิบายที่เราค้นพบสำหรับปรากฏการณ์ของการเขียนตัวละครแบบพิเศษมีสองระดับต่อเนื่อง: ที่แรกคือสมองและที่สองคือพฤติกรรม.
ระดับสมองถูก จำกัด ด้วยทฤษฎีแบบง่าย ๆ ที่ทำขึ้นในปี 1925 โดยซามูเอลออร์ตันซึ่งหนึ่งในซีกสมอง (ปกติจะอยู่ทางซ้าย) จะเป็นตัวแทนของตัวอักษรอย่างถูกต้องในขณะที่ซีกโลกอื่นจะเป็นตัวแทนพวกมัน กระจก
อย่างไรก็ตามเมื่อไม่นานมานี้มีการแสดงให้เห็นว่าสมองกำจัดการวางแนว (ซ้ายหรือขวา) เมื่อทำการบันทึกภาพซึ่งเป็นกระบวนการที่รู้จักกันในชื่อสมมาตรหรือลักษณะทั่วไปของกระจก กระบวนการวางนัยทั่วไปซึ่งมีประโยชน์มากเมื่อจดจำใบหน้าจากด้านซ้ายหรือด้านขวา เด็กเรียนรู้รูปทรงของตัวละครด้วยหัวใจ แต่ไม่ใช่การวางแนวซ้ายหรือขวา.
เมื่อพิจารณาถึงลักษณะของกระบวนการ (กระจกแนวนอนในโหมดภาพ) สิ่งสำคัญคือต้องเน้นว่าการเรียนรู้เบื้องต้นของรูปร่างของตัวละครในเด็กนั้นเป็นภาพที่เห็นได้ชัดและส่วนใหญ่มีเพียงกรณีการเขียนในกระจกแนวนอนเท่านั้น
ในระดับพฤติกรรมเมื่อเด็กเขียนตัวอักษรหน่วยความจำพวกเขาจะต้องให้การปฐมนิเทศ ในประเทศที่มีภาษาหลักเขียนด้วยตัวอักษรละติน (เขียนจากซ้ายไปขวา) เด็ก ๆ มักจะชี้ไปทางขวา สิ่งนี้ทำให้ส่วนใหญ่ สลับอักขระที่หันไปทางซ้าย (J, Z, 1, 2, 3, 7 และ 9) เมื่อเปรียบเทียบกับอักขระอื่น ๆ (ดูรูปที่ 3) อย่างไรก็ตามเมื่อข้อ จำกัด เชิงพื้นที่ทำให้พวกเขาเขียนจากขวาไปซ้ายเด็ก ๆ จะกลับตัวอักษรที่มุ่งเน้นด้านขวา (ดูกรณีของตัวอักษร E, N และ C ของ Maxence ในรูปที่ 2) สิ่งนี้ชี้ให้เห็นว่าเด็ก ๆ มักจะปรับทิศทางของตัวละครไปในทิศทางของการเขียน
รูปที่ 3: การเขียนตัวละครหลายตัวโดยเด็กถนัดขวาอายุหกขวบและสองเดือน ที่ได้รับมอบหมายจากผู้เขียน
ในทารกและอื่น ๆ ทำไมเราไม่ควรบังคับให้เด็กอ่านก่อนอายุหกขวบ: สมองของพวกเขายังไม่พร้อมเนื่องจากคำอธิบายนี้ไม่เกี่ยวกับว่าเด็ก ๆ ถนัดซ้ายหรือถนัดขวาเราสามารถสันนิษฐานได้ว่าทั้งคู่ พวกเขาสามารถเขียนตัวละครในสิ่งที่ตรงกันข้ามและในวัฒนธรรมตะวันตกเด็ก ๆ ไม่ว่าจะถนัดซ้ายหรือถนัดขวามักจะสลับตัวละครที่หันไปทางซ้ายคำทำนายนี้ได้รับการยืนยันในการศึกษาปี 2559 และการคาดการณ์ที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นอีกอย่างหนึ่งคือเด็กที่กลับตัวละครที่มุ่งเน้นไปทางซ้ายนั้นก็เป็นคนที่ลงทุนตัวละครที่มุ่งเน้นด้านขวาน้อย นี่เป็นเพราะความจริงที่ว่าตัวละครเท่านั้นที่ถูกเขียนกลับหัวตามทิศทางของการเขียน
คำอธิบายของเราขึ้นอยู่กับการวิเคราะห์ตัวอย่างการเขียนของเด็กกว่าพันคนที่ตีพิมพ์ในวารสารทางวิชาการที่แตกต่างกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน วารสารจิตวิทยาการศึกษา. ทฤษฎียังไม่ทราบแน่ชัดอาจเป็นเพราะรูปร่างหน้าตาที่ผ่านมาและผู้ปกครองบางคนยังคงสงสัยว่าการเขียนกระจกของเด็ก ๆ อาจเป็นต้นเหตุของความผิดปกติเช่นดิสเล็กเซียหรือไม่ แม้แต่กุมารแพทย์หรือนักกิจกรรมบำบัดบางคนก็ยังไม่ได้ให้คำตอบอื่นที่ไม่แนะนำว่าเด็กจะถูกท้อแท้หรือมีการเปลี่ยนแปลงในทางที่ไม่ดี ไม่มีการสำรองข้อมูลใด ๆ สำหรับการวิจัยของเราเกี่ยวกับพัฒนาการทั่วไปของเด็ก
ผู้แต่ง: Jean-Paul Fischer, ศาสตราจารย์กิตติคุณด้านจิตวิทยา, University of Lorraine.
บทความนี้ได้รับการเผยแพร่ใน The Conversation คุณสามารถอ่านบทความต้นฉบับได้ที่นี่
แปลโดย Silvestre Urbón
